Urazy miednicy - kwoty odszkodowań
Przyczyny urazów, objawy, leczenie i powikłania
Miednica jest największą strukturą łączącą kości i wiązadła. Składa się z wielu elementów:
- głównych – kości kulszowej, łonowej i biodrowej,
- kości dodatkowych – krzyżowej, guzicznej i stawów biodrowych,
- połączeń między ww: spojenia łonowego oraz stawów krzyżowo-biodrowych.
Z tego powodu urazy oraz powstałe w ich wyniku obrażenia miednicy, należą do jednych z najbardziej powszechnych oraz jednocześnie najbardziej groźnych, mogących skutkować nie tylko trwałym kalectwem ale również śmiercią.
Oczywiście najbardziej ryzykowne są złamania miednicy, szczególnie te wieloodłamowe oraz otwarte i niestabilne. Wtedy bardzo często dochodzi również do obrażeń/uszkodzeń narządów wewnętrznych głównie układu moczowo-płciowego z towarzyszącym często krwotokiem, który jest bardzo groźny dla Poszkodowanego.
Ogólnie ocenia się, że wskaźnik śmiertelności wynosi od ok.6 do 30% w przypadku złamań stabilnych i izolowanych (dotyczących jednej kości: łonowej, kulszowej lub biodrowej). Niestety w przypadku złamań otwartych oraz niestabilnych wskaźnik ten wzrasta nawet do 50%, dlatego też w przypadku podejrzenia czy też stwierdzenia obrażeń miednicy konieczna jest szybka interwencja lekarska oraz hospitalizacja.
Przyczyny złamań miednicy mogą być różne: od upadku na twarde podłoże (głównie w przypadku ludzi starszych), przygniecenia czymś ciężkim (zmiażdżenia) aż do upadku z wysokości i wypadku komunikacyjnego (tzw. urazy wysokoenergetyczne).
Wyróżnia się cztery główne mechanizmy prowadzące do uszkodzenia miednicy:
- Kompresję boczną i kompresję przednio-tylną ( związane w wypadkami komunikacyjnymi).
- Siły ścinające i siły wewnętrzne (powstające np. po upadku z wysokości bezpośrednio na pośladki).
Najbardziej ogólnie złamania miednicy można podzielić na:
- Złamania bez przerwania ciągłości obręczy miednicznej (pierścienia) z przemieszczeniem odłamów lub bez, (m.in. złamania awulsyjne, izolowane złamania jednej gałęzi kości: łonowej lub kulszowej, złamanie talerza kości biodrowej, złamanie kości guzicznej).
- Złamania z przerwaniem ciągłości obręczy (pierścienia) miednicznej pojedyncze lub podwójne (m.in. złamanie kości łonowej, zwichnięcie stawu krzyżowo-biodrowego, złamanie talerza kości biodrowej w jego pobliżu, jednostronne złamanie górnej gałęzi kości łonowej i dolnej kości kulszowej).
- Złamanie dna panewki przemieszczeniem lub bez (powstaje często w wypadku komunikacyjnym i polega na przemieszczeniu się głowy kości udowej w kierunku miednicy, np. na skutek silnego uderzenia). Uraz ten jest też nazywany centralnym zwichnięciem stawu biodrowego.
Do objawów złamania należą między innymi:
- ból, obrzęki, siniaki,
- bóle w jamie brzusznej (mogące wskazywać na urazy narządów wewnętrznych)
- bóle przy poruszaniu kończynami, drętwienie, mrowienie, skrócenie kończyny
- zniekształcenie miednicy,
- trudności w oddawaniu moczu, krwawienie (przy uszkodzeniu cewki lub pęcherza).
Pierwszym działaniem jakie należy podjąć podejrzewając u Poszkodowanego uraz miednicy jest jego unieruchomienie. Ze względu na możliwość wystąpienia urazów narządów wewnętrznych, należy przede wszystkim zachować szczególną ostrożność. Niewskazane jest przewracanie Poszkodowanego na bok, najlepiej ułożyć go na plecach, unosząc mu głowę, udrożniając drogi oddechowe i kierując ją na bok. Następnie podłożyć pod kolana oraz lędźwie coś, co wypełni przestrzeń pomiędzy nimi a podłożem (np. zrolowany koc). Kolejnym krokiem jest jak najszybsze wezwanie profesjonalnej pomocy medycznej.
Badania stwierdzające rozległość obrażeń to przede wszystkim badania manualne, RTG, MR lub TK. Pozwalają one określić stopień obrażeń oraz wdrożyć odpowiednie procedury lecznicze.
Przy złamaniach prostych, przebiegających bez powikłań, stosuje się głównie leczenie zachowawcze (leżenie, leki przeciwbólowe). W przypadku złamań wieloodłamowych, niestabilnych, z uszkodzeniami narządów wewnętrznych z reguły jest już konieczne leczenie operacyjne a przy rozległym krwotoku – również przeciwstrząsowe.
Dalsze procedury lecznicze obejmują już głównie rehabilitację, w tym najczęściej stosowane: , masaż, kinezyterapię, fizykoterapię, terapię manualną oraz neuromobilizację (w razie uszkodzenia nerwów kończyny dolnej).
Ze względu na to, że uszkodzenia miednicy są najczęściej bardzo poważne, mogą się wiązać z wieloma powikłaniami, które niejednokrotnie nawracające, mogą towarzyszyć Poszkodowanemu już do końca życia. Do najczęściej występujących należą:
- zapalenie żył, zakrzepica,
- bóle krzyża,
- zaburzenia seksualne,
- zaburzenia funkcjonowania pęcherza,
- różnica w długości kończyn dolnych,
- zaburzenia nerwu kulszowego.
procent uszczerbku za złamanie miednicy. Odszkodowanie za złamanie miednicy
W przypadku złamań miednicy określenie procentu uszczerbku na zdrowiu zależy oczywiście od rodzaju złamania oraz stopnia powikłań. Każdy przypadek należy tutaj traktować indywidualnie, jednak ogólnie uszczerbek klasyfikuje się następująco:
Złamania miednicy i ich następstwa | Procent trwałego lub stałego uszczerbku na zdrowiu | Możliwa kwota świadczenia (widełki) |
Rozejście spojenia łonowego i/lub zwichnięcie stawu krzyżowo-biodrowego (w zależności od stopnia przemieszczenia i zaburzeń chodu) | 1 – 35 | 1500 – 52500 |
Złamanie miednicy z przerwaniem obręczy kończyny dolnej jedno – lub wielomiejscowe (w zależności od zniekształcenia i upośledzenia chodu) | 1 – 45 | 1500 – 67500 |
Złamanie panewki stawu biodrowego z centralnym zwichnięciem stawu lub bez (w zależności od zaburzeń funkcjonowania stawu) | 1 – 60 | 1500 – 90000 |
Izolowane złamania kości miednicy i kości krzyżowej bez przerwania pierścienia kończyny dolnej: | 1 – 20 | 1500 – 30000 |