Stosowne odszkodowanie

Stosowne odszkodowanie z tytułu pogorszenia sytuacji życiowej

Stosowne odszkodowanie, sprecyzowane w art. 446.§ 3. Kodeksu Cywilnego, umożliwia bliskim osoby zmarłej dochodzenie jednorazowego świadczenia z tytułu pogorszenia sytuacji życiowej.

Art. 446.§ 3. Sąd może ponadto przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego stosowne odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej.

Zgodnie z powyższym artykułem osoby bliskie (rodzina, narzeczona, mąż, żona, dzieci, a także osoby bliskie – niezaliczone do rodziny) zmarłego na skutek wypadku mają prawo do ubiegania się o stosowne odszkodowanie – tylko w sytuacji, gdy dojdzie do pogorszenia ich sytuacji majątkowej i życiowej po śmierci bliskiej osoby.

Jeżeli na skutek wypadku zginął jedyny żywiciel rodziny, mąż i ojciec 3 dzieci – wszystkie te osoby mają prawo do stosownego odszkodowania. Konieczne jest udowodnienie pogorszenia się sytuacji finansowej osób bliskich po śmierci poszkodowanego. Jeżeli zmarły pracował i mieszkał sam, a o stosowne odszkodowanie będzie chciał wystąpić jego ojciec i matka – osoby te muszą udowodnić, że zmarły wspierał je finansowo. Jeżeli w wypadku zmarła babcia, którą utrzymywał wnuk – nie będzie on miał możliwości uzyskania stosownego odszkodowania.

Stosowne odszkodowanie jest roszczeniem:

  • osobistym (przynależnym osobie bliskiej zmarłego/zmarłej w wypadku),
  • pieniężnym,
  • jednorazowym (niedopuszczalne jest przyznanie/zasądzenie stosownego odszkodowania w formie renty – mimo iż doznane straty finansowe i życiowe mają długotrwały charakter; należy sprawdzić prawo do renty),
  • którego wypłata jest uzależniona od pogorszenia sytuacji finansowej osoby roszczącej odszkodowania.